- цышмык
- Г.1. дебри, чаща, чащоба; густая заросль; болотный кочкарник, заросший кустами. Лӓкт ӓш лидӹмӹ цышмык непролазные дебри; цышмык лошкы виӓлт вазаш растянуться в зарослях.□ Партизанвлӓ видӓт цышмык вашт пленӹш нӓлмӹ фрицӹм тишкӹ. Г. Матюковский. Партизаны сквозь дебри ведут сюда взятого в плен фрица. Ӹнгӹжванды эртен кеӓш лидӹмӹ цышмыклаок шалга. Г. Тихомиров. Малинник стоит непроходимыми зарослями.2. перен. дебри; сложные для понимания места в каком-нибудь деле. Бухгалтерин цышмыквлӓжӹм п ӓлӹдӹмӹ, Санзалов цӱдеен ядеш. Н. Ильяков. Не знавший дебрей бухгалтерии, Санзалов удивлённо спрашивает.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.